Η ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΙΑ & Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ
Καταστάσεις οι οποίες γεννούν πολλά ερωτηματικά και πολλές αγωνίες γύρω από την ανάπτυξη του παιδιού μας.
Πολλές φορές καθώς μεγαλώνει το παιδί μας αντιλαμβανόμαστε ότι ο μικρός “Κωστάκης” καθυστέρησε να μιλήσει σε σχέση με το μεγάλο του αδερφό, να κόψει την πάνα όπως ο ξάδελφος του, να ζωγραφίσει ένα παιδάκι όπως οι φίλοι του στον παιδικό σταθμό, να σχεδιάσει και να κόψει διάφορα σχήματα για να φτιάξει ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο για παράδειγμα, να κάτσει πάνω από 10′ στην καρέκλα και να παρακολουθήσει μια ιστορία, να δέσει τα κορδόνια του, να ολοκληρώσει ένα παιχνίδι παρά μπερδεύει πολλά παιχνίδια χωρίς να ασχοληθεί στο τέλος με κανένα, να γράψει, να ζωγραφίσει, να διαβάσει, να κάνει μια πρόσθεση όπως οι συμμαθητές του.
Καταστάσεις οι οποίες γεννούν πολλά ερωτηματικά και πολλές αγωνίες γύρω από την ανάπτυξη του παιδιού μας.
Τι συμβαίνει άραγε?
Ερωτηματικά τα οποία μπορούν να διευκρινισθούν μόνο αν εκτιμήσουμε με λεπτομέρεια την ανάπτυξη του παιδιού κινητική, γνωστικοαντιληπτική, γλωσσική, συναισθηματική.
Η εκτίμηση αυτή γίνεται μέσα από μια ευρύτερη διεπιστημονική ομάδα η
οποία απαρτίζεται από τον/την παιδοψυχίατρο, ψυχολόγο, λογοπεδικό, ειδικό παιδαγωγό, εργοθεραπευτή.
Στα πλαίσια αυτά ο Εργοθεραπευτής μέσα από μια σειρά επιλεγμένων
δραστηριοτήτων αξιολογεί ειδικότερα την:
- Κινητική ανάπτυξη του παιδιού, όπως:
Λεπτή – αδρή κινητικότητα
Γραφοκινητική δεξιότητα - Την γνωστική – αντιληπτική ανάπτυξη εσωτερικός λόγος, έννοιες, προσανατολισμός χώρου – χρόνου, σωματογνωσία, αντιγραφή σχεδίου, ελεύθερο σχέδιο, ζωγραφική…
- Το βαθμό συγκέντρωσης και προσοχής, για την καλύτερη οργάνωση του σε όποια δραστηριότητα και αν κάνει την επικοινωνία, ως ελεύθερη έκφραση μέσω οργανωμένου παιχνιδιού (παιχνίδι ρόλων).
- Το επίπεδο προσωπικής υγιεινής και φροντίδας όπως: ντύσιμο – γδύσιμο, τουαλέτα, μπάνιο συμμετοχή πόσο και πως.
Είναι γενογός ότι τις περισσότερες φορές επικεντρώνεται η αγωνία του γονιού μόνο στη λεκτική επικοινωνία, στο λόγο, στη γλωσσική ανάπτυξη του παιδιού και όχι τόσο στην ευρύτερη αισθητικοαντιληπτική ανάπτυξη. Χαρακτηριστική είναι η έκφραση ότι “είναι μικρός ακόμη. Θα μάθει να γράφει και να διαβάζει όταν θα πάει σχολείο”. Πως όμως θα συμβεί αυτό και πόσο εύκολα θα ανταποκριθεί το παιδί μας στις σχολικές απαιτήσεις όταν παρατηρείται σημαντική κινητική αδεξιότητα, όταν δεν υπάρχει ώριμη τριποδική λαβή, όταν αγνοεί βασικά μέρη του σώματος του, όταν υπάρχει δυσκολία στην κατεύθυνση και προσανατολισμό, όταν δυσκολεύεται να κάτσει στην καρέκλα και να οργανώσει ένα παιχνίδι, να σχεδιάσει ένα κύκλο, τετράγωνο, τρίγωνο?
Στα πλαίσια αυτά η εργοθεραπεία μέσα σ’ένα ευχάριστο κλίμα παιχνιδιών και οργανωμένων δραστηριοτήτων συμβάλλει σημαντικά στην ευρύτερη αισθητηριακή οργάνωση και ανάπτυξη του παιδιού για την καλύτερη προσαρμογή, στον παιδικό σταθμό, στο νήπιο, στο σχολείο, στην καθημερινή του ζωή σε ότι και αν κάνει είτε ως παιδί είτε ως ενήλικας. Ένα πρόγραμμα εργοθεραπείας είναι καλό να ξεκινήσει από τη στιγμή που θα διαπιστωθεί οποιανδήποτε δυσκολία στους παραπάνω τομείς ανάπτυξης από την πιο μικρή ηλικία παράλληλα τις περισσότερες φορές μ’ένα πρόγραμμα λογοθεραπείας αρχικά και αργότερα κατά την σχολική ηλικία μ’ένα πρόγραμμα
ειδικής διαπαιδαγώγησης.
Πιστεύουμε στην ελεύθερη έκφραση των παιδιών!
Τα παιδιά διασκεδάζουν, εκφράζονται, μαθαίνουν, συνδυάζουν, ανακαλύπτουν, δημιουργούν, κοινωνικοποιούνται κάνοντας αυτό που ξέρουν καλύτερα: ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ !