ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΠΑΝΕ ΣΧΟΛΕΙΟ
Κάθε παιδί να έχει το δικαίωμα στη σωστή και ολοκληρωμένη προσχολική ετοιμότητα.
Το σχολείο είναι συνήθως μία ενδιαφέρουσα, ευχάριστη εμπειρία για τα μικρά παιδιά. Σε ορισμένα παιδιά όμως προκαλεί φόβο ή πανικό. Οι γονείς έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν όταν το παιδί τους νιώθει συχνά άρρωστο από μεγάλη ένταση, “το παίζει άρρωστο” ή δεν θέλει να πάει στο σχολείο παραπονούμενο για σωματικές ενοχλήσεις.
Το να μη θέλουν τα παιδιά να πάνε σχολείο είναι πιο συνηθισμένο σε ηλικίες 5-7 και 12-14 χρονών, οι περίοδοι που τα παιδιά αντιμετωπίζουν την αλλαγή που επιφέρει η έναρξη του Δημοτικού σχολείου και στη συνέχεια του Γυμνασίου.
Τα παιδιά αυτά ενδέχεται να υποφέρουν από έναν τρομερό φόβο ως προς το να αφήσουν τους γονείς τους και το σπίτι τους. Ο πανικός του παιδιού και η άρνηση του να πάει σχολείο είναι ένα θέμα που οι γονείς δυσκολεύονται να χειριστούν, που όμως μπορεί να αντιμετωπιστεί με επιτυχία με την κατάλληλη επαγγελματική βοήθεια.
Τα παιδιά που έχουν ένα παράλογο φόβο για το σχολείο ενδέχεται να:
- Νιώθουν ανασφάλεια να μείνουν μόνα τους σε ένα δωμάτιο
- Παρουσιάζουν συμπεριφορά έντονης προσκόλλησης
- Εμφανίζουν υπερβολική ανησυχία και φόβο σχετικά με την υγεία των
γονιών τους και τη δική τους - Ακολουθούν παντού τον πατέρα ή την μητέρα στο σπίτι
- Δυσκολεύονται να πάνε για ύπνο
- Έχουν εφιάλτες
- Έχουν υπερβολικούς, μη ρεαλιστικούς φόβους για ζώα, τέρατα, κλέφτες
- Φοβούνται να μείνουν μόνα στο σκοτάδι ή
- Έχουν σοβαρά ξεσπάσματα νεύρων όταν πιέζονται να πάνε στο σχολείο.
Τα πιθανά μακροπρόθεσμα αποτελέσματα (φοβίες και διαταραχή πανικού ως ενήλικες) είναι σοβαρά για ένα παιδί που εμφανίζει επίμονους φόβους και δεν έχει επαγγελματική βοήθεια. Το παιδί ενδέχεται να έχει σοβαρές εκπαιδευτικές ή κοινωνικές δυσκολίες αν παραμείνει μακριά από το σχολείο και τους φίλους του για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η άρνηση του σχολείου συχνά ξεκινάει μετά από μία περίοδο στο σπίτι κατά την οποία το παιδί ήρθε πιο κοντά με τον γονιό όπως για παράδειγμα οι καλοκαιρινές διακοπές, κάποιο εορταστικό τριήμερο, ή μία σύντομη ασθένεια. Μπορεί επίσης να ακολουθήσει μετά από κάποιο στρεσογόνο περιστατικό όπως ο θάνατος ενός αγαπημένου ζώου ή κάποιου συγγενή, ή μία αλλαγή στο σχολείο ή μετακόμιση σε καινούργια γειτονιά.
Το παιδί μπορεί να παραπονιέται για έναν πονοκέφαλο, ή πονόλαιμο, ή στομαχόπονο λίγο πριν την ώρα που πρέπει να φύγει για το σχολείο. Η “ασθένεια” υποχωρεί μόλις επιτραπεί στο παιδί να μείνει στο σπίτι, για να επανεμφανιστεί το επόμενο πρωί πριν το σχολείο. Σε μερικές περιπτώσεις το παιδί μπορεί να απλώς να αρνείται να πάει στο σχολείο χωρίς να παραπονείται για σωματικές ενοχλήσεις.
Οι γονείς και το παιδί μπορούν να βοηθηθούν επικοινωνώντας με κάποιον Παιδοψυχολόγο ή Παιδοψυχίατρο, που θα συζητήσει μαζί τους σε μία προσπάθεια να επιστρέψει άμεσα το παιδί στο σχολείο και στις υπόλοιπες καθημερινές του δραστηριότητες. Δεδομένου ότι ο πανικός προέρχεται από τον αποχωρισμό από τους γονείς και την ασφάλεια του σπιτιού και όχι από γεγονότα ή περιστάσεις στο χώρο του σχολείου, συχνά το παιδί είναι ήρεμο όταν είναι στο σχολείο. Άρνηση να πάει στο σχολείο για το μεγαλύτερο παιδί ή τον έφηβο είναι σε γενικές γραμμές πιο ανησυχητικό και χρειάζεται πιο εντατική παρακολούθηση.
Πιστεύουμε στην ελεύθερη έκφραση των παιδιών!
Τα παιδιά διασκεδάζουν, εκφράζονται, μαθαίνουν, συνδυάζουν, ανακαλύπτουν, δημιουργούν, κοινωνικοποιούνται κάνοντας αυτό που ξέρουν καλύτερα: ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ !